Saklı kalmış islendikce ortaya çıkan güzelliklerden biride benim köyüm Yeşilce Köyüdür. Gün oluyor ki hiçbirsey gidermiyor iç sıkıntımı hep bir yerlerde birşeyler unutmuş bırakmış gibiyim...Gözlerim hep arıyor çoğu zaman sanki emaneten duruyormuşum gibi...Bir yerlerde bir şeyler kaybetmişte bulamamış gibiyim yarımım.Çocukluğum mutluluğum hüznüm heyecanım benim Yeşilce Köyü şimdiki gibi değildi orda hayat aslında umrumuzda da değilmiş 18 yılım orda nasıl geçti anlamadım ki sizlere nasıl anlatayım hangi kelimeler ölcerki yeterli gelirki ardıma döndüğümde sanki tekrar eskiye dönecekmişim gibi geliyor işte o an şuan çığlık bile atamayan ben öyle haykırıyorum ki içimde "dönüp gelip çocukluk anılarım ne isterseniz vereyim size yeter ki dönüp gelin "diyorum .Yeşilce Köyü benim köyüm en güzel köyüm ben şahsım adına güzel ne barındırdıysam benliğimde ve hâlâ beni oraya götüren yolları bile seviyorsam orda yetişmiş olduğumdan oradaki insanların samimiyetinden ne yapılırsa birlikte yapılırdı bizim köyümüzde şuan bir tane bile komşu bulamazken evlerimizin kapımızın hiç boş hiç sohbetsiz kalmadığı günlerdi benim köyüm özlemim büyük... Köyümü çok seviyorum...