Trakya Veteriner Tıp Merkezi

Hakkında

MERKEZİMİZDE SADECE CERRAHİ BRANŞLARDA HİZMET VERİLMEKTEDİR (Detaylar için lütfen HİZMETLER bölümüne bakınız)

Hikayemiz

AĞIRLIKLI OLARAK TRAVMA VE ACİL VAKALAR ÜZERİNE ÖZELLEŞMİŞ MERKEZİMİZDE HER TÜRLÜ CERRAHİ MÜDAHALE ve ÜST DÜZEY YOĞUN BAKIM HİZMETİ VERİLMEKTEDİR.

Yoğun bakım kavramını, kısmen veya tamamen kendi başına fizyolojik hayati fonksiyonlarını sürdüremeyecek duruma gelmiş hayvanların, öncelikle respiratuar, kardiyovasküler ve üriner sistem fonksiyonlarını normal fizyolojik sınırlar içine döndürmeye ve sabitlemeye yönelik her türlü müdahale şekli olarak tanımlayabiliriz.
Yoğun bakım hastası, normal yatar hasta bakımının yeterli olmadığı, yaşama sınırının sonuna gelmiş, çeşitli cihaz ve aletlerin yardımına muhtaç hastadır. Bu yüzden hastalığı oluşturan sebep cerrahi, dahili, nörolojik, toksikolojik ya da başka ne sebeple olursa olsun tedavi yöntemleri ve hedefleri aynıdır.
Yoğun bakım hastaları majör iki gruba ayrılır. İlki solunum fonksiyonları bozulmamış hasta grubudur. Bunlar yeterli doku oksijenizasyonuna sahip olduklarından ilave oksijen veya ventilasyon ihtiyacı göstermeyebilirler. Diğeri ise solunum fonksiyonları kısmen veya tamamen bozulmuş ve ileri yoğun bakım aşamasına gelmiş hastalardır ki bunlar basit ya da komplike metotlarla ilave oksijen desteğinin muhakkak şart olduğu grubu oluştururlar.
Doku oksijenizasyonu normal olmayan bir hastada diğer bütün müdahaleler nafile kalacaktır. Kendi spontan solunum çabasının yeterli olmadığı ya da spontan solunumu tamamen iflas eden hastalarda yegane çare hastanın mekanik yolla ventile edilmesi olarak gözükmektedir. Bu sebeple gelişmiş yoğun bakım ünitelerinin vazgeçilmez bir parçası olan yoğun bakım ventilatörlerinin, çeşitli nedenlerle solunum yetmezliği çeken hayvanların kısa ya da uzun süreli tedavilerinde üstlendiği görev son derece önemlidir.

MEKANİK VENTİLASYON ENDİKASYONLARI

Hastanın mekanik ventilasyona bağlanmasında çok kesin kriterler olmaması nedeniyle her olgu kendi içinde değerlendirilerek karar verilmelidir. Çoğunlukla mekanik ventilasyon, solunumun ciddi bir şekilde bozulmuş olduğu durumlarda endike olmakla beraber bazen solunum fonksiyonu tamamen normal olan hastalar da mekanik ventilasyona alınabilirler.

Mekanik ventilasyon uygulanacak hastalar başlıca iki grup altında toplanırlar. Birinci grubu herhangi bir primer akciğer patolojisi olanlar oluştururken diğer grubu akciğer kaynaklı olmayan sekunder problemlere sahip hastalar teşkil eder. Pulmoner kaynaklı olsun ya da olmasın mekanik ventilasyonun 4 temel endikasyonu vardır.

Oksijen terapisine yanıt alınamayacak kadar ağır hipoksemi (PaO2 < 60 mmHg- SpO2 <90)

Ağır hipoventilasyon – hiperkapni (PCO2 > 50 mmHg)

Aşırı solunum çabası

Ağır dolaşım şoku

Bunların dışında bazen hastanın uzun süre anestezi altına alınması gereken durumlar vardır. Örneğin kafa travmalarında hastanın solunum fonksiyonları normal olduğu halde, beyin fonksiyonlarını baskı altına alarak koruma amacı ile hasta uzun süreli ağır sedasyona alınabilir. Bu durumda solunumun mekanik olarak desteklenmesi gerekebilir.

Yukarıda sayılan mekanik ventilasyon endikasyonlarına kaynak teşkil edebilecek patolojik durumlar şunlardır:

1- AKCİĞER PATOLOJİLERİ
Pnömoni
Aspirasyon Pnömonisi
Akut Respiratuar Distres Sendromu - ARDS (Acute Respiratory Distress Syndrome)
Travmatik pulmoner kontüzyon
Pulmoner ödem
Pleural effüzyon (hidrotoraks-hemotoraks-şilotoraks-piyotoraks vs.)
Pnömotoraks
Konjestif kalp yetmezliği - CHF (Congestive heart failure)

2- SEKUNDER PATOLOJİK DURUMLAR
Cerrahi müdahale sonrası uyanmanın güç olduğu durumlar
Kardiyo pulmoner resüsitasyon sonrası evre
Solunum kasları felci
Ağır beyin travması
Ağır beyin hastalıkları
Çeşitli toksikasyonlar
İlaç aşırı dozları
Servikal disk hastalığı
Diyafram fıtığı
Kene felci
Miyastenia gravis
Botulizm
Tetanus
Coonhound paralizi - Acute Canine Idiopathic Polyradiculoneuritis (ACIP)
Gastrik Dilatasyon – Volvulus (GDV)

Sebep her ne olursa olsun mekanik ventilasyona karar verilirken laboratuar bulguları ile klinik tablo birlikte değerlendirilmelidir. Ancak bazen acil olarak getirilen hastanın solunum güçlüğü o kadar belirgindir ki başlangıçta laboratuar testleriyle vakit harcamak hastanın hayatına mal olabilir. Bazen de kronikleşmiş solunum güçlüğü olan hastanın tetkikleri yapılmaz ise mekanik ventilasyon ihtiyacı gözden kaçabilir. Hasta kliniğe bilinci açık ya da kapalı olarak getirilebilir. Klinisyenin bütün bu durumlarla başa çıkabilecek bilgi ve beceriye sahip olması gerekir.