Bazen öyle olur ki en ufak bir siir bizi bize anlatir
Sana bir gül veriyorum,
Yanımda olduğunu düşünerek
Uzatıyorum sana doğru
Sadece ılık bir rüzgar okşuyor onu
Ben sensiz yaşaya yaşaya
Seni sensiz yaşamayı öğrendim
Senin benimle olduğunu düşünerek
Seninle konuşuyor
Sana mektuplar yazıyor
Ve sana hediyeler alıyorum
Ama sen yoksun
Seni düşünüyorum
Sana şiirler yazıyorum
Sen yanımda varmışsın gibi.
Hergün kapının önünden geçiyorum
Sanki sen pencerede
Beni bekliyormuşsun gibi
Ama yine sen yoktun
Buluşmak için gidiyorum
Ve oturuyorum bir kaldırıma
Seni bekliyorum
Sanki sen gelecekmişsin gibi
Ve sana seni seviyorum diye bağırıyorum
Güneşin doğuşuna doğru
Sanki sen duyacakmışsın gibi