İnsan, Kültür ve Yaşam
Köyümüzün ilk ismi Vihik’tir. Rivayete göre ve alınan bilgiler doğrultusunda Bizans İmparatorluğu zamanında bir derebeyin adına ziyafet verilmiş. Bizans Devleti’nin son zamanında Trabzon Rum Pontus Devleti’nin eline geçtiği daha sonra Gürcüler’in idaresine katıldığını anlatır. Artvin ve Erzurum’un bir kısmı ile birlikte Gürcülerin elinde kaldığı rivayet edilmektedir.
Vihik Köyü’nün (kasabanın) girişinde bulunan tarihi köprü köyün kuzeyinde bulunan kilise (gözetleme kulesi ),Üngüzek Köyü yakınındaki kale, Bağbaşı Kasabası’nda bulunan Taş Camii zamanımızdan 950–1000 yıl geriye dayanmaktadır. Bu kalıntılardan da anlaşılmaktadır ki köyümüz çok eski yıllardan beri yerleşim yeri olarak kullanılmaktadır.
Selçuklular’ın kesin olarak Anadolu’ya yerleşmeleri üzerine Vihik ve çevresinde Gürcü ve diğer azınlıkların baskısı kalmamış, köy Selçuklular’ın eline geçmiştir.
Daha sonraki zamanlarda ise Vihik ve çevresi Osmanlı İmparatorluğu’nun eline geçmiştir. Uzun yıllar Osmanlı Devleti’nin elinde kaldıktan sonra 1877’de 93 Harbi olarak adlandırılan Osmanlı-Rus savaşları sırasında Rusların eline geçmiştir.1878 yılında Erzurum ve çevresinin Gazi Muhtar Ahmet Paşa tarafından geri alınmasıyla Vihik ve tekrar Osmanlı Devleti’nin eline geçmiştir.
1914 yılında başlayan 1. Dünya Savaşı’ndan sonra 1915 yılının Aralık ayından sonra Ocak ayından itibaren tekrar Rus tehdidi ile karşılaşmıştır. Çevre halkının İç Anadolu’ya Sivas ve çevresine tahliyesinden sonra 1915 yılında Ruslar burayı işgal etmişlerdir. Rus ihtilalinin patlak vermesi üzerine bölgeden çekilen Rus askerlerinin yerini Ermeni çeteleri almıştır.15. Kolordu’nun yardımı ile 1918 yılının Mart ayı içerisinde Vihik ve çevresi Ermenilerden temizlenmiştir.
1918 yılından bu yana Vihik ve çevresi Türk bayrağı altında yaşantısına devam etmektedir. Köyün adı 1953 yılında yetiştirilen pehlivanlar ve köyde güreşe karşı aşırı bir tutkunun olması nedeniyle Pehlivanlı olarak değiştirilmiştir.1989 yılında belediye kurularak köy kasaba olmuştur. Hala köye çevredeki insanlar Vihik olarak bilmektedirler. Bunda da halkın alışmış olduğu şeyleri kolayca terk edememesinin izleri görülmektedir.
