Karahüyük Beldesi, Konya ilinin Akşehir ilçesine bağlı bir yerleşim yeridir. Belde özellikle yaş meyve olarak; vişne, kirazıyla ve sebze olarak da salatalığıyla çok ünlüdür.Kasabanın yüzölçümü 147 km²’dir. Denizden yüksekliği 1050 m’dir. Konya Akşehir yolu üzerinde Akşehir'den Konya ya giderken 7 km de yol üstünde bulunmaktadır. Konya-Akşehir Karayolunun kasabayı kestiği yerde kasabanın küçük camisi ve mezarlık bulunmaktadır. Yolun karşısında ise kasaba sebze hali vardır. Kasabanın başka önemli bir özelliği sınırları içinde iki adet fabrika bulunmasıdır. Bunlar Aksantaş süt fabrikası ve Akalsan alüminyum fabrikasıdır. Kasabanın doğusunda çay, kuzeyinde Akşehir-Konya demiryolu ve güneyinde Akşehir-Konya karayolu bulunmaktadır. Çevre Kasabaları ya da sınırlarının dokunduğu beldeler sırayla Gürnes (Altuntaş), Apsarı (Yazla), Melles, Kürtköyü, Eğrigöz (Doğrugöz), Bozlağan, Gedil’dir.Karahüyük Köyü - Eski TepeköyAkşehir’in 6 kilometre güneyindeki Karahüyük ilçenin merkez bucağına bağlı nüfuzlu bir köyüdür. Doğusundan demir yolu geçer. Köy siyahımtırak bir yığma tepenin — yerli bir ifade ile — bir yügün üstüne kurulduğu için böyle adlandırılmıştır. Kara; kaidelerde ve eski Türklerde kutlu bir Tenk olduğu için dedelerimiz höyüğü belki de geleneğe uyarak böyle vasıflandırmışlardır, Konya’nın güneyinde de bu Höyüğe benzeyen bir tepe — Karahüyük ilk insanların düşmandan kolayca korunma ve savunma şartlarına uygun bir yere yapılmıştır. Höyüğün denilen dolgun göbeği gelecekteki arkeoluğlar ve tarihçiler için birçok kıymetli yadigârlara gebedir. İshaklı’dan başlayarak Karahüyük’te biten ve Sultandağ ile Akşehir Gölü arasına sıkışan dar kısım orta Anadolu’nun en mühim kapılarından birisidir. Küçük Asya’nın en büyük yollarından birisi buradan geçer. Orta Anadolu’da tutunmak isteyenler daima bu geçidi ellerinde bulundurmuşlardı. İshaklı, Yasayan, Nadir, Akşehir ve Karahüyük müstahkem mevkileri orta Anadolu’nun kilitleridir. Bu beş köy ve kasaba eskiden beri kalelerle tahkim edilmişti. Çok eskiden Karahüyüğün etrafını bir sur sarıyordu. Surun doğuya ve Batıya açılan iki kapısı vardı.
