Birleşmiş Eller

Hikayemiz

Dünyada var olmanızın bir anlamı olmalı mı? Yoksa bir anlam aramadan sadece yaşamak yeterli mi senin için?
Ya da yaşamın anlamını anlamaya çalışmak yerine, insan olarak hayatımızı en doğru şekilde yaşamak ve yaşatmak hayatımıza bir anlam katabilir mi?

"Yapılan yardım söylenmez" öğretisiyle , bir kaç arkadaş 20 yıldır kendi içimizde kendi imkanlarımızla yaptığımız küçük yardımlaşmaları uzun süre kimseye söylemeden devam ettirdik. Zaman geçtikçe anladık ki daha fazla ihtiyaç karşılamak, yardımlaşmak mümkün.
O zaman belki de, yapılan yardım söylenmeli!

Samimi gördüğümüz bazı arkadaşlarımıza da bahsettik bu yardımlaşmalardan. Herkes yardım etmeyi zaten bekliyor gibi;
Bir arkadaşımız, " Biz, eşimle birlikte bir çocuk okutabiliriz"
Diğer bir arkadaş, "Ben, hastalıklı sokak hayvanlarının tedavisi için onları veterinere götürür onların mama ihtiyaçlarını karşılanması için tanıdıklarımdan yardım isterim" Bir diğeri, "Ben, yardım ettiğimiz Aileler de, çalışmak isteyip de, iş aramak için yeterli gücünü bulamayan kişileri, iş yaptığım ve eleman arayan kişilere tanıtıp, onların çalışmalarını sağlayabilirim" dediler.
Ve başka birileri de bir başka hassas oldukları konuları dile getirdiler..
.
Hepimizin içinde yardımlaşma duygumuz ve bu duyguyu ortaya çıkartacak hatırlatmalara ihtiyacımız var.

Yardımsever olmak için çok varlıklı olmamıza gerek yok!

Yardımsever çocuklu dostlarımızın, çocuklarının artık kullanmadıkları oyuncaklarına talip olduk.
O oyuncakları istedik ve ömründe hiç süperman karakterine dokunmamış, uzun saçlı kocaman bir bebeğin saçını tutmamış bir başka çocuğa ulaştırdık.
Bazılarımız, dolabında bir kaç kazak, bir kaç pantolonu olduğunu, aslında onları sadece bir kaç kez ya da bir kez giydiğini, hatta bazı kıyafetlerinin hiç giyilmemiş olduğunu ve ne kadar gereksiz yere dolabında ve zihninde yer tuttuğunu ve onları ihtiyaç sahibine ulaştırmanın huzurunu fark etti.

Gördük ve görüyoruz ki alan el mutlu, veren el huzurlu. Ve karar verdik daha mutlu daha huzurlu insanlar olmak için yaşamımıza ve yaşama bir anlam katmaya.

Ve "BirleşmişEller" adı altında bir çok gönülden gönüllülerimiz ile alan el ve veren el i buluşturmaya.

Is there a meaningful reason for our existence or is it just enough to live without a purpose for you?
Can our lives be significant by living it deeply, instead of trying to understand the meaning of life?
There is a doctrine for centuries, “Don’t tell anyone that you help”. Therefore, for almost 20 years we kept our charity work quiet. Then we realized that it was possible to help more and meet the needs of more people. Maybe, the help should’ve been told!
We had started to tell some of our close friends that we had been helping to people who were in need. Everybody seemed to be just waiting for bearing a hand.
One of our friends said: “Me and my husband can pay for the school costs of a child”
Another friend said : “ I will take the sick and injured Street animals to the Vet and will ask for help from my folks for feeding these animals.”
The other one said: “ I can connect two people; one needs a job but has no will power and the other needs an employee “ Every person mentioned about their sensitive points for helping people.
We all have the feeling of sharing and caring and we need some reminders for this feeling to come out.
We don’t need to be so wealthy for being a caring person.
We kindly requested the old, idle toys of our charitable friends’ kids.
We took those toys and handed over them to the kids who had never touched a superman character or never played with the long hair of a big doll.
Some of us just realized that we have lots of cloths that were either worn for a few times or never been worn. They were keeping such an unnecessary space in our closets and in our minds.. And it was such a peaceful feeling to know that they would be useful for some other people who actually need them very much.
We have been experiencing that the person who gives is peaceful and the hand who receives is happy. That’s why, we decided to make our lives meaningful for being a grateful and peaceful person.
That’s how we started to connect “the giver” and “the recipient” under the name of “United Hands”.